قراردادهای نشر در حقوق ایران

یکی از مهمترین مسائلی که در بخش حقوق مالکیت ادبی هنری وجود دارد بحث قراردادهای انتشار است. مقنن در قانون حمایت حقوق مؤلفان، مصنفان و هنرمندان مصوب 1348 که اصلیترین قانون در این زمینه است اصول حاکم بر این قراردادها را مغفول گذارده که این نقصان بزرگی بر قانون مذکور قلمداد میگردد. فقدان متون قانونی، مؤلفان و ناشران را دچار سردرگمی کرده و به ویژه مؤلفان را که غالباً طرف ضعیف این قراردادها محسوب میشوند در اجرای حقوق قانونیشان با مشکل مواجه ساخته است. هدف از نگارش این مقاله آنست که به زبانی ساده تا حد ممکن به پرکردن خلأهای قانونی پرداخته و خواننده را با برخی از نکات حقوقی درخور توجه این قراردادها به شکلی کاربردی آشنا سازیم.